Gjatë krijimit të regjistrimit për veprën e ekzekutuar duhet të respektohen këto kritere:

Te përzgjedhja e veprave, për të cilat krijohen regjistrimet për veprat e ekzekutuara, respektohet Tipologjia e dokumenteve/veprave për përgatitjen e bibliografive në sistemin COBISS.

Në vazhdim janë përshkruar fushat e formatit COMARC/B në regjistrimet për veprat e ekzekutuara. Këshillat për vendosjen e të dhënave në regjistrimin bibliografik për veprën e ekzekutuar janë bazuar në rregullat e vlefshme të katalogimit për materialin bibliotekar, rregullat ndërkombëtare për përshkrimin e materialit arkivor dhe nga praktikat e katalogimit që me vite të tëra aplikohen në sistemin COBISS për përgatitjen e bibliografive të kërkuesve shkencorë.

Regjistrimi për veprën e ekzekutuar krijohet në maskën N (materiale jolibra).

Regjistrimet bibliografike për ngjarjet krijohen në bazë të burimeve dytësore që lajmërojnë ose komentojnë veprën e ekzekutuar, e cila është subjekt i regjistrimit bibliografik. Si burime dytësore klasifikohen: programet e ngjarjeve, ftesat, njoftimet në radio, televizion, revistë ose ato online, komentet në mediat e shtypura ose elektronike etj.

Në nënfushën 001b – Lloji i regjistrimit shënohet kodi "u" – ngjarje, ndërsa në nënfushën 001c – Niveli bibliografik kodin "d" – vepër e ekzekutuar. Në nënfushën 001t – Tipologjia e dokumenteve/veprave* mund të shënohet vetëm tipologjia që fillon me numrin 3.

Në regjistrimin për veprën e ekzekutuar (ngjarjen) duhet patjetër të vendoset e dhëna për vitin e ngjarjes në nënfushën 100c – Viti i botimit 1, sepse ai është i nevojshëm për klasifikimin e njësive bibliografike në bibliografinë personale.

Nënfusha 101a – Gjuha e tekstit shtohet vetëm në regjistrimin për veprën (ngjarjen) që është ekzekutuar me fjalë ose është kënduar dhe gjuha (ose disa gjuhë) dihet.

Shënimi i të dhënave në nënfushën 102a – Shteti nuk bënë pjesë në tërësinë e fushave dhe nënfushave të rekomanduara në regjistrimin për veprën e ekzekutuar, mirëpo për shkak të statistikave ajo mund të përdoret për vendosjen e kodit për vendin e ngjarjes.

Të dhënat e tjera të koduara nuk vendosen.

Regjistrimet për veprat e ekzekutuara përmbajnë titullin, të cilin kataloguesi e përcakton në bazë të dokumenteve të lidhura me ngjarjen. Qëllimi i titullit është identifikimi i veprës dhe tregimi i kontekstit të ngjarjes në të cilën është ekzekutuar vepra. Për këtë arsye titujt janë të saktë dhe sipas mundësisë përfshijnë:

Në parim titulli duhet të jetë në gjuhën e katalogimit. Mirëpo nëse në të është përdorur ndonjë pjesë e tekstit nga burimi dytësor, titulli mund të jetë edhe në gjuhën e burimit dytësor.

Në nënfushën 200a – Titulli i saktë shënohet titulli i veprës së ekzekutuar ose ngjarjes, përkatësisht teksti që përshkruan më së miri përmbajtjen e saj.

Nëse të dhënat në nënfushën 200a nuk mjaftojnë për kuptimin e kontekstit të veprës së ekzekutuar, në nënfushën 200e – Informacioni tjetër për titullin mund të shënohen të dhënat për llojin e ngjarjes si dhe të dhënat për vendin dhe kohën e ngjarjes. Numrat që shton kataloguesi janë arabë.

Te veprat e ekzekutuara të dhënat për përgjegjësinë shënohen në zonën e titullit dhe të përgjegjësisë, edhe nëse ato janë marrë nga burimet dytësore. Në nënfushën 200f – Përgjegjësia parësore shënohen të dhënat për personat dhe institucionet që kanë përgjegjësi parësore dhe nuk janë të shënuar në titull.

Shënimi i të dhënave të tjera për përgjegjësinë varet nga lloji i veprës së ekzekutuar. Më shumë të dhëna për përgjegjësinë zakonisht shënohen te ngjarjet muzikore, vizuale dhe teatrale, nëse ato janë gjetur në burimet dytësore. Për përcaktimin e renditjes së të dhënave për përgjegjësinë ju ndihmojnë rregullat e ISBD-së për burimet muzikore dhe audiovizuale.

Pavarësisht faktit se të dhënat në fushën 200 zakonisht i formëson kataloguesi, ato nuk vendosen në kllapa katrore. Në regjistrimet për veprat që nuk janë në bartës fizik nuk plotësohen fushat dhe nënfushat për botuesin, prodhimin ose botimin e materialit, si dhe fushat dhe nënfushat për veçoritë fizike të veprës.

Në maskën N, nënfusha 200a – Titulli i saktë, në bllokun 2XX, është e detyrueshme.

Në shënime vendosen të dhënat për burimet në bazë të të cilave është formuar titulli dhe të dhënat e tjera në përshkrim, si dhe vendosen informacionet për kontekstin e ngjarjes, të cilat për shkak të parimeve të saktësisë nuk janë vendosur në fushën 200.

Në fushën 300 bëhet shënim për burimet dytësore në bazë të të cilave përshkruhet vepra e ekzekutuar. Nëse dorëshkrimi i veprës së ekzekutuar, që është subjekt i regjistrimit, është i disponueshëm nën kushtet e caktuara, këtë mund ta shpjegoni në shënime.

Të dhënat e tjera për kontekstin e ngjarjes që tejkalojnë përmasat e të dhënave të nevojshme për identifikimin e veprës, sipas nevojës vendosen në fushën e përsëritshme 300 – Shënimi i përgjithshëm. Në fushën 323 – Shënimi për interpretuesit (materiale projektimi, video dhe regjistrime zanore) vendosen edhe interpretuesit e tjerë të veprës artistike.

Shënimet për çmimet, parasegjithash për interpretimet dhe ekspozitat e veprave artistike, vendosen në fushën 334 – Shënimi për çmimin.

Nëse titulli përmban shprehje të përgjithshme si: koncert, recital, lojë etj., për përmbajtjen e ngjarjes në imtësi mund të bëhet shënim në fushën 327 – Shënimi për përmbajtjen.

Përmbajtja e veprës së ekzekutuar përcaktohet përmes numrit të KDU-së që vendoset në nënfushën 675c – KDU*.

Emërtimet lëndore për veprat e ekzekutuara zakonisht nuk vendosen, pos në rastet kur ekziston regjistrimi për veprën me tematikë të ngjashme e autorit të njëjtë ose në rastet e riprodhimit artistik të veprës. Emërtimet lëndore vendosen në fushën 610, përkatësisht fushat 600–609 sipas praktikës së vendosur nga biblioteka.

Në regjistrimet për veprat e ekzekutuara (ngjarjet) zakonisht vendosen vetëm autorët me përgjegjësi parësore. Përjashtim përbëjnë regjistrimet për rikrijimet artistike (muzikore ose teatrale), ku të dhënat vendosen për disa lloje të përgjegjësive. Te vendosja e të dhënave për përgjegjësinë ndiqen rregullat e përdorimit të fushave 700–702 në formatin COMARC/B dhe përzgjedhet kodi sa më i saktë për llojin e autorësisë.

Në nënfushën 70X3 – Numri i regjistrimit të njësuar shënohet numri i regjistrimit përkatës të njësuar për emrin vetjak. Te kërkuesit shkencorë duhet pasur kujdesë që regjistrimet e njësuara të përmbajnë kodin e kërkuesit shkencor, sepse ai është një nga kushtet për udhëheqjen e bibligrafisë personale të kërkuesit shkencor. Në nënfushën 70X4 – Kodi për llojin e autorësisë shënohet roli që ka personi te vepra e ekzekutuar (ngjarja). Kodi i saktë i llojit të autorësisë (p.sh. ""545" – muzikant ose "005" – aktor ose "721" – këngëtar në vend të kodit "590" – interpretues) shënohet nëse burimet dytësore të të dhënave e mundësojnë këtë. Në nënfushën 70X8 – Kodi i institucionit/organizatës* vendoset kodi i institucionit që ka mundësuar krijimin e veprës.

Në fushat 71X – Emër organizate më së shpeshti shënohen grupet muzikore ose artistike, të cilat janë të lidhura me veprën e ekzekutuar, ndërsa në nënfushën 71X4 – Kodi për llojin e autorësisë shënohet kodi i saktë i llojit të autorësisë.